Światowy Dzień Kota

„Kotu o coś uniwersalnego – poza żarciem – chodzi. Psu chodzi wyłącznie o żarcie. Kot nieustannie poznaje i studiuje rzeczywistość, pies ją oszczekuje tępo. Kot ma własną wizję świata, pies takiej wizji nie ma. Kot jest panem, pies jest niewolnikiem. Kot jest nadbudową, pies jest bazą. Kot ma pysk wredny, ale inteligentny, pies ma mordę poczciwą, ale debilną. Kot jest wymagającym partnerem człowieka, pies jest jego ślepym i podatnym na upokarzające tresury lokajem. Pies nie ma tożsamości, ponieważ pies nie tylko chce być z człowiekiem, pies po prostu chce być człowiekiem, pies chce być ściśle jak człowiek. Kotu tego rodzaju upokarzająca i utopijna metamorfoza nawet do głowy nie przyjdzie. Kot chce być kotem. Kot ma wyraziście rozwinięte poczucie tożsamości, a on też – w przeciwieństwie do psa – godność swej tożsamości. Kot jest królewskim przykładem istnienia spełnionego, pies jest wiecznym niespełnieniem, ucieleśnieniem odwiecznej, trywialnej skargi, iż nigdy nie jest się tym, kim by się chciało być.
Panu Bogu poza kotami nic się do końca nie udało. Koty są stworzeniami skończonymi, reszta świata, łącznie z psami, jest wadliwa"

[Jerzy Pilch]

Oskar sam sobie wybrał prezent z okazji dzisiejszego Światowego Dnia Kota.

Próbował za ucho pociągnąć Prosiaczka, ale najpierw rozejrzał się, czy nikt go nie widzi. 

Ha! Człowieki zajęte czytaniem, to można zaciągnąć kumpla na wspólne rozrabianie.

Hmm, no nie chce, cóż zrobić, to może Krecik się da namówić.

eee, też nie chce.

Boszzz..., co za sztywniaki. 

Idę obczaić kuchnię, może tam coś dla mnie będzie.