Jelena Czyżowa "Czas kobiet"

 

Autorka: Jelena Czyżowa

Tytuł: Czas kobiet

Przekład: Agnieszka Sowińska

Wydawnictwo: Czarne

Seria: Proza świata

Rok wydania: 2013

Antonina mieszka w Leningradzie. Pracuje w fabryce, czasy są ciężkie, powojenne, w sklepach nie ma nic na półkach, a każdy stoi w kolejkach, by dostać swój przydział mąki. Ludzie próbują jakoś godnie żyć w totalitarnej rzeczywsitości.

W tym surowym krajobrazie na świat przychodzi Sofijka oficjalnie nazwana Suzianoczką. Jest nieślubnym dzieckiem Antoniny. Trudna to sytuacja w komunistycznym kraju. Kobieta beż męża z dzieckiem,  nie ma nikogo, a tu przecież na chleb trzeba zarobić, do pracy pójść. Z kim zostawić dziewczynkę, jak ją wychować? A do tego jeszcze dziecko nie chce mówić, komunikuje się ze światem jedynie przez artystyczną ekspresję.

Z pomocą przychodzą trzy babki, sąsiadki: Glikerija, Jewdokija i Ariadana. Każda z nich jest z innego środowiska, inny model wychowania prezentuje. Jedna to arystokratka, dba o ogładę małej Sofijki, druga, chłopka z trzema klasami, ale niezwykle ciepła i zaradna z niej osóbka, trzecia natomiast w młodości była pielęgniarką i wdała się w romans z pewnym hrabią.

I żyją sobie wszystkie razem w ciasnym mieszkanku, każda z nich ma swoje racje, swoją filozofię. Wiadomo-co trzy baby to nie jedna.

Jelena Czyżowa w „Czasie kobiet" świetnie sportretowała postacie kobiece. Babki są urocze, każda z nich to wyrazista osobowość, jedynie Antonina, matka Sofijki, jest nieco zamazana, usuwa się gdzieś w cień, usługuje babkom, jest podatna na ich wpływ, z szacunkiem odnosi się do starszych kobiet.

Rosyjska autorka prezentuje alternatywny typ rodziny, gdzie więzi i relacje nie są zależne od więzów krwi, a są tak samo silne.

„Czas kobiet" to nie tylko opowieść o życiu pięciu kobiet, ale również opis totalitarnej rzeczywistości oraz tęsknoty do lepszego świata, w którym nie trzeba będzie kombinować, by jakoś przeżyć kolejny dzień. Ale tło historyczne dla mnie jest jedynie podkreśleniem zaradności bohaterek. Tym co w powieści przyciąga są niezwykle błyskotliwe i z życia wzięte dialogi oraz klimat takiej wioskowej, powojennej obyczajowości.