Łazęga znaleziony

Znalazłam łazęgę. Siedziało to to w dziurze pod schodami prowadzącymi do klatki schodowej, ale od strony podwórka. Z samego rana jak wstałam, to poleciałam na poszukiwania i go tam jeszcze nie było. Poszłam do pobliskiego weterynarza i u niego zostawiłam informację o zaginięciu. Jadzia w pracy drukowała ogłoszenia, które miałyśmy rozwiesić po południu. Rozmawiałam z podwórkowymi pijaczkami i śmieciarzami, żeby, jak znajdą Czesia, to go u weterynarza zostawili. Wróciłam do domu, ale nie mogłam usiedzieć i polazłam znów na podwórko. Przechodzę obok tych schodów, a na nich siedzi jakiś zapijaczony gościu. Trochę się bałam, ale przeszłam raz, przeszłam drugi raz i w końcu stwierdziłam, ze dziecko ważniejsze. Zaglądam pod te schody, a tam ślipie na mnie wystraszonymi oczkami. Był w takim szoku, że nie wiedział czy wyjść czy lepiej sobie posiedzieć w bezpiecznej kryjówce. Nie zostawiając mu sporo czasu do namysłu, wlazłam pod te schody i go wyciągnęłam. Oboje wyglądaliśmy jak nieboskie stworzenia- umorusani cali w ziemi. Czesio wystraszony, ale już sobie podjadł, próbuje się domyć i nawet z kuwety zdążył skorzystać (pewnie biedak trzymał przez całą noc). A my z Jadzią postanowiłyśmy- siatka na balkon, bo się kocię rozbestwiło, a drugiego zniknięcia nie przeżyję. No to teraz mogę spokojnie jechać do kliniki do Katowic. Trzymajcie kciuki. A po badaniach coś dla ducha, a rzaczrj- ucha- koncert Strachów i Kultu na katowickich juwenaliach :).

Ech, kamień mi spadła z serca.