A ja odnalazłam stare zdjęcia i aż mi się wierzyć nie chce, że to takie małe było.
 |
| Taki berbeć byłem jak miałem 4 miesiące |
 |
| Miesiąc później też byłem rozkoszny |
 |
| Teraz jestem przystojniacha |
 |
| Macie dla mnie jakiś smakołyczek? |
sobota, 19 września 2015
Świętujemy przynosiny
Dzisiaj mijają trzy lata od momentu, gdy w mych progach pojawił się Oskar Łatka. Pewnie podszedłby do Was, by wydębić jakieś smakołyki za te trzy lata użerania się z Ludzkością, ale właśnie się rozłożył na łóżku i sobie pochrapując, trawi kabanosiki, które dostał w prezencie.
A ja odnalazłam stare zdjęcia i aż mi się wierzyć nie chce, że to takie małe było.
A ja odnalazłam stare zdjęcia i aż mi się wierzyć nie chce, że to takie małe było.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Pozdrowienia dla Oskara Łatki- jest prześliczny, rozkoszny! :-) I ma takie mądre spojrzenie, od razu widać, że niejedną już książkę przeczytał!
OdpowiedzUsuńDziękuję, przekażę. Ale to spojrzenie to tylko pozory, tak naprawdę jest z niego straszny łobuz, ale książki czyta, a nawet czasami komentuje. Zastanawiam się, czy go nie zatrudnić na blogu w postaci recenzenta, a nie tylko maskotki :)
UsuńMyślę, że dodatkowa porcja kabanosów załatwi sprawę i Oskar zostanie literackim komentatorem ;-)
OdpowiedzUsuńTylko muszę znaleźć jakiegoś tłumacza, co mi z kociego przełoży na nasz ;)
UsuńTeż jestem za tym, by tu wpuścić Oskara z komentarzami. Zawsze to świeże, kocie spojrzenie. No i jak wiadomo, w dyskusjach to do kota należy ostatni miauk.
OdpowiedzUsuńcoś mi po głowie chodzi na 5. urodziny bloga, zobaczymy co z tego wyjdzie :)
Usuń