Nathalie Roy "Smaczne życie Charlotte Lavigne tom 2"

 

Autorka: Nathalie Roy

Tytuł: Smaczne życie Charlotte Lavigne. Tom 2.

Przekład: Magdalena Kamińska-Maurugeon

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Rok wydania: 2014

Kolejny tom przygód Charlotte Lavigne - roztrzepanej 34-letniej dziennikarki nie zachwyca.  Bohaterka po przyjęciu oświadczyn Maximiliena w pełni oddaje się przygotowaniom do wesela. Nietypowe to przygotowania, bo towarzyszy jej kamera, Charlotte bowiem zgodziła się na prowadzenie reality show i w kolejnych odcinkach razem z widzami wybiera salę weselną, suknię ślubną, komponuje menu. Tylko problem w tym, że jej ukochany nic o tym nie wie i nasza dziennikarka musi się nieźle nagimnastykować, by prawda nie wyszła na jaw.  Swoją drogą, kłamczucha z niej straszliwa, co w pewnym momencie zaczyna być irytujące. Charlotte zachowuje się jak pięcioletnie dziecko, które zamiast wziąć odpowiedzialność za swoje gafy, woli skłamać. Przez to wplątuje się w absurdalne sytuacje.

Przygotowania do ślubu to pikuś w porównaniu z konfrontacją z przyszłą teściową, która okazuje się rozhisteryzowaną staruszką wpatrzoną w swojego ukochanego syneczka. Oczywiście, zwykła dziennikarka z prowincji nie jest według mamusi odpowiednią partią dla jej króliczka, więc robi wszystko, by utrudnić Charlotte życie. Czyli, nic nowego, jeżeli chodzi o podobne historie.

Idźmy dalej - jest też córka Maximiliena i zgadnijcie co się stanie, gdy dojdzie do spotkania z przyszłą macochą? Przewidywalny scenariusz.

No dobrze, już jest po ślubie. Charlotte rzuca swoje dotychczasowe życie i wraz z mężem udaje się do Paryża, miasta marzeń.  Co się okazuje? Że wcale nie jest tak różowo, brak znajomych, brak pracy, wiecznie zabiegany Maxymilien, ciągła podejrzliwość i chorobliwa zazdrość doprowadzają do przewidywalnego splotu wypadków.

Wszystko jest przewidywalne, wszystko stereotypowe i papierowe. Francuzi odmalowani przez Nathalie Roy to zadufani i wiecznie zabiegani yupies, główna bohaterka jest infantylna i jak w pierwszej części nieco mnie to bawiło, teraz jedynie sprawiało, że rozdrażniona kręciłam nosem. Jej irracjonalne zachowania (powtórzony motyw z pierwszego tomu- wycieczka na farmę w celu nabycia ekologicznych jajek i kurczaków, włamanie się do kurnika) być może miały na celu wniesienie wątku humorystycznego, ale z moim poczuciem humoru jednak się rozminęły.

Nie udało się Charlotte ułożyć sobie życia w Paryżu, nie udało się Nathalie Roy urealnić swojej bohaterki, a szkoda, bo to zniechęca mnie do sięgnięcia po kolejny tom.