Miesiąc Spotkań Autorskich-Janusz Rudnicki

Pamiętam swoje pierwsze spotkanie z Januszem Rudnickim. To było na Festiwalu Opowiadania. Czytał wtedy swoje dwa teksty - "Na wyciągu" i "Śmierć czeskiego psa". Popłakałam się ze śmiechu. Tak samo jak reszta publiczności. Rudnicki to nietypowa postać, to mistrza ironii i groteski. Ma literackie ADHD, nakręca go rzeczywistość, którą później opisuje w swoich absurdalnych tekstach. Ze wszystkiego potrafi zrobić anegdotę, co zebrana wczoraj w Mediatece publiczność mogła na żywo podziwiać. już na samym początku Rudnicki opowiedział, jak to musiał pożyczać dowód osobisty od Ignacego Karpowicza, by się w hotelu zatrzymać. Ciężkie jest takie życie, gdy głowa cały czas pracuje i przerabia wydarzenia na literackie fakty:
To jest tak jak z watą cukrową. Masz patyczek, który stanowi trzon, punkt wyjścia. Wkładasz go do maszyny (głowy) i zaczyna pracować wyobraźnia, która owija się wokół patyczka. W ten sposób otrzymujemy gotowy produkt literacki.
Rudnicki w swych tekstach nie stroni od wulgaryzmów, ale sposób w jakich je używa, jest zupełnie umotywowany. Są wulgaryzmy jastrzębie, które z góry zaskakują i są wulgaryzmy pneumatyczne, które od razu walą jak obuchem.
Zawsze mnie zastanawiało, jak to jest u Rudnickiego z figurami autora, bohatera i narratora. W jego prozie bohaterem i zarazem narratorem jest zazwyczaj Rudnicki. Teoria literatury mówi o tym, że nie można utożsamiać bohatera z autorem, ale na wczorajszym spotkaniu Janusz Rudnicki ogłosił wszem i wobec: Jestem autorem, narratorem i bohaterem-Święta Trójca. Autor jest bogiem, bohater świętym, a narrator konstruktem.

O nowym zbiorze opowiadań Janusza Rudnickiego możecie sobie u mnie poczytać TUTAJ.