Z roku na rok zdaje się przybywać rzeczy, które są „w kryzysie”. Na rosnącej w niezwykłym tempie liście są już literatura, poezja, nauka polska, humanistyka, teoria literatury, Uniwersytet i uniwersytety, rynek wydawniczy, prasa kulturalna i tygodniki, dziennikarstwo i scena teatralna. „Kryzysowa retoryka”, wyszlifowana podczas ostatniej globalnej recesji, wyzwoliła się ze swojego pierwotnego kontekstu i usamodzielniła: wszystko, co się nie sprzedaje, może być uznane za pozostające „w kryzysie”.
Od początków tego, co nazywamy nowoczesnością, odpowiedzią na kryzys (czy to kryzys „realny”, czy też jego „poczucie”) była – w sztuce i literaturze – awangarda. W tym roku zapraszamy (do czytania, performowania i dyskusji) autorów oraz krytyków, którym tradycje awangardy są w jakimś sensie bliskie: eksperymentatorów i wywrotowców. Szukamy odprysków i pozostałości historycznej awangardy, jej nowych przetworzeń; pytamy o to, czy duch awangardy – bądź jej widmo – są obecne wśród nas.
Poszczególne dni festiwalu odbywają się pod hasłami, które zaczerpnęliśmy ze znanego wiersza Gila Scotta-Herona „The Revolution Will Not Be Televised”. Guest star tegorocznej edycji, Ben Mellor, jest autorem znakomitego coveru/pastiszu tego utworu, „The Television Will Not Be Revolutionised”. Z kolei podczas samego Mikrofestiwalu planujemy premierę polskiego coveru – stworzonego kolektywnie przez kilkoro młodych poetów, uwspółcześnionego i zaadaptowanego do polskiego kontekstu.
(informacja pochodzi z fb)
Szczegółowy program znajdziecie TUTAJ.
Zapoznałam się z programem tego festiwalu, co byłą błędem, ponieważ przez to jeszcze bardziej żałuję, że w dniach 28-30 marca nie będzie mnie we Wrocławiu. Jeśli chodzi o awangardowych twórców, jako-tako zaznajomiona jestem z tzw. klasyką gatunku, czyli Witkacym, Peiperem itp. Chętnie sprawdziłabym, jak awangarda ,,trzyma się" w sztuce współczesnej.
OdpowiedzUsuń