O nowym mieszkańcu i o tym, że wszystko co dobre szybko się kończy

Wspominałam kiedyś, że złożyłam papiery na podyplomowe studia wydawnicze. W styczniu mieliśmy ostatni zjazd. Szkoda, te trzy semestry minęły bardzo szybko, poznałam świetnych ludzi i rozruszałam się intelektualnie. A teraz w dokumentach swych prywatnych dopinam takie oto świadectwo:

A tymczasem w mym pokoju pojawił się nowy mieszkaniec.

Nie ma jeszcze imienia, ale Oskar już go bardzo polubił i w pierwszy dzień chwycił świniaczka za ucho i przeszurał, znaczy się, oprowadził po włościach. Zapewne do tego uszka też mu naszeptał, kto tu jest panem, niech sobie prosię jedno nie myśli, że skoro ma sympatyczny ryjek, to już mu wszystko wolno.
A tradycyjnie pytam: macie pomysły na imię dla świniaczka?