O Gadkach- szmatkach - literatkach i o Paszportach Polityki słów kilka

A we wrocławskiej „Literatce" już po raz szesnasty zaproszono kilkunastu gości do „Gadek-szmatek-literatek".  Zasady są proste- każda osoba biorąca udział w gadkach ma swoje pięć minut na scenie. Może wtedy robić wszystko- jeść budyń, skakać na jednej nodze, opowiadać dowcipy, dłubać w nosie, śpiewać, tańczyć, płakać, śmiać się, czytać fragmenty wierszy, prozy, zaprezentować film, oskubać kurczaka i takie tam jeszcze inne rzeczy. Co komu w duszy gra, niech przedstawia, warunek jest jeden- publiczność musi zostać zaczarowana. Jeśli więc drogi zaproszony gościu nie potrafisz przykuć uwagi tych co po drugiej stronie sceny zasiadają- giń marnie!

A dziś towarzystwo doborowe było. Najpierw niespodzianka- chór anielski odśpiewał pieśń o dobrym Ojcu Tadeuszu, a później przyszedł Mikołaj i rozdał cukierki. Takie dobre. Czekoladowe. Z orzeszkiem laskowym.

A jeszcze Wam na ucho zdradzę-ale niech to między nami zostanie- że jeden z aniołów zgubił piórko, które delikatnie opadło przed moje stopy obute w kozaczki z reniferkami.  Szybciutko podniosłam zdobycz i schowałam na szczęście.

A wracając do gadek - jako pierwszy wystąpił stały już bywalec gadkowego salonu- Profesor Bogusław Bednarek, który w swej kwiecistej przemowie przybliżył słuchaczom wartość i potęgę słów ze szczególnym wyróżnieniem słów zamrożonych.

Po nim krótka przerwa na reklamę, a w niej Karol Pęcherz-wrocławski poeta, performer, człowiek-orkiestra, mający mnóstwo pomysłów na promowanie literatury. Jest współzałożycielem fundacji im. Tymoteusza Karpowicza i współwłaścicielem jednej z najgryfniejszych księgarni- Tajne Komplety. Karol wydaje również niezależne pismo materiałów literackich „Cegła" i właśnie o nim opowiadał. „Cegła" to specyficznie wydawane pismo. Za każdym razem w innej formie. Była już „Cegła" w postaci kart „Flirt", w których znajdowały się cytaty z polskich poetów- do flirtowania, oczywiście. Następny numer Karol planuje wydać w formie pieczątki. Już zapowiedział, że będzie w nim nowy wiersz Marcina Świetlickiego. Kto będzie go chciał przeczytać będzie musiał przyjść do Tajnych kompletów z czymś, na czym będzie można przybić pieczątkę z nowym numerem :).

A jak już przy Świetlickim jestem to wspomnę, że dziś również miał swoje pięć minut na scenie. Razem z Tomaszem Pudło stworzył punkowy zespół „Pudliszki" i uraczył publikę dwoma utworami. Było czadowo!

Wśród zaproszonych gości znalazł się również profesor Miodek. Oprócz językowych ciekawostek związanych ze słowami Boże Narodzenie i pozdrowieniem noworocznym „Do siego roku!" (zawsze oddzielnie!) przytoczył historię słowa pasożyt. Otóż- przed 1936 rokiem słowo pasożyt pisane było jako pasorzyt jako coś co siedzi w rzyci. Po 1936 roku Rada Językowa stwierdziła, że „rz" zostanie zastąpione przez „ż", ponieważ pasożyt pasożytuje na życiu. Czyż to nie czysta pruderia naszych j językoznawców, takie zmiany i brak językowego poczucia humoru?

Wieczór umilali nam swoimi historiami również artyści-malarze i profesor kardiologii, który w dowcipny sposób przedstawił biografię Alzheimera (czy ktoś pamięta, że ten wybitny uczony miał na imię Alois?). Ubawiłam się, dowiedziałam kilku nowych ciekawostek i jak zwykle z niecierpliwością czekam na kolejne gadki.

A tymczasem w świecie literackim ważne rzeczy się dzieją. Ogłoszono nominacje do „Paszportów Polityki". Wśród nominowanych są: Zośka Papużanka, Szczepan Twardoch i Kaja Malanowska. W kuluarach krążą plotki, że to właśnie Twardoch odbierze nagrodę. Nie czytałam jego książki, choć ostatnio o niej głośno. Kai Malanowskiej również nie czytałam, ale  za to Papużankę połknęłam i to z apetytem. Na kogo stawiacie? Czytaliście nominowanych autorów?