Stacey Ballis "Smaki życia"

 

Autorka: Stacey Ballis

Tytuł: Smaki życia

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka

Rok wydania: 2012

Stacey Ballis dla kariery pisarki porzuciła posadę w chicagowskim Teatrze Goodmana. Napisała sześć powieści w tym „Smaki życia" niedawno przetłumaczone na język polski.

Przyznać szczerze muszę, że nie czytałam innych powieści tej pisarki i wiem jedno- po przeczytaniu „Smaków życia" na pewno nie skuszę się na inne książki. Być może Stacey Ballis powinna jednak pozostać przy pracy w teatrze.

Nie ma co ukrywać wiedziałam, że powieść Ballis to zwykłe czytadło, ale tego mi było potrzeba, do tego jeszcze tematyka kulinarna, która jest moją pasją. Uwielbiam czytać książki, w których bohaterki nie wychodzą z kuchni, a zapach potraw wręcz wycieka ze stron powieści. Taka jest „Zupa z granatów" Marshy Mehran, takie są książki Petera Pezellego, że o sławetnej „Czekoladzie"Joanne Harris nie wspomnę. Ballis, niestety, nie sprostała zadaniu.

Bohaterką powieści jest czterdziestoletnia Malanie, która w dwa lata zrzuciła sześćdziesiąt pięć kilo. Pomogła jej w tym Carey- dietetyczka, która stała się jej najbliższą powierniczką i terapeutką. Z tym, że wraz z utratą kilogramów Melanie straciła również męża, który odszedł do dwa razy grubszej kobiety.

Ale to nie koniec problemów. Melanie odeszła z kancelarii prawniczej i założyła restaurację ze zdrowym jedzeniem, ale nie można powiedzieć, że przynosi ona zyski. Bohaterka jest w tarapatach finansowych.  Ale oto poznaje Nadię- młodą ekscentryczną kobietę o tajemniczej przeszłości. Wynajmuje jej pokój i proponuje pracę w restauracji. W międzyczasie pojawia się przystojny nieznajomy i Melanie znów się zakochuje. Życie znów nabiera smaku.

 To tyle tytułem streszczenia.

Lubię czytadła, odprężają mnie, nie zmuszają do myślenia, ot- czyta się dla samej przyjemności poznawania historii z życia wziętej. W przypadku „Smaków życia", niestety, nie ma czym się delektować. Postaci stworzone przez Ballis są płytkie i pozbawione jakiejkolwiek głębi psychologicznej. Czterdziestoletnia Melanie ma mentalność czternastolatki, jej przemyślenia są na poziomie kolorowych czasopism dla nastolatek.

Nie lubię pisać źle o książkach, zawsze staram się coś dobrego w nich znaleźć, ale cóż ja mogę, gdy dialogi są zaczerpnięte z telenoweli brazylijskiej, postaci niewiarygodne, konstrukcja powieści rozlatuje się z każdym akapitem, a sceny erotyczne trąca myszką?

Zawiodłam się, myślałam, że „Smaki życia" poruszą moje czytelnicze ślinianki, niestety, po lekturze powieści Stacey Ballis potrzebuję raczej leku na palącą zgagę.