30 dni z książką, zabawa w cool-owe czytanie i piosenka na długi weekend

Dzień 27 - książka, którą byś napisała, gdybyś umiała

Do moich zawodowych obowiązków należy m.in. spotykanie się z zarządami wspólnot mieszkaniowych oraz dyżury na nieruchomościach, które administruję. Raz na tydzień zatem udaję się na tour de kamienice i sprawdzam, czy wszystko jest w porządku. Charakter mojej pracy implikuje poznawanie nowych osób i stały kontakt z drugim człowiekiem. W zarządach wspólnot, albo inaczej- w zarządach MOICH wspólnot są takie oryginały, że nic tylko zasiadać i pisać o nich powieści. Ba! Nawet całe opasłe sagi! I zapewniam was, że to byłby hicior.

A tymczasem Agnesto zaprosiła mnie do blogowej zabawy Reading is cool. Odpowiadam na pytania i zapraszam do łańcuszka:

Dragonkę (Smocze opowieści)

Papryczkę (Czarodziejskagóra książek)

Anię (Czytanki Anki)

Bazylka (Śmieciuszek życiowy...)

Kolmanka (Biblioteczka Kolmanki)

Klaudyna (Kreatywa)

Przynadziei (Notatnik Kulturalny)

O jakiej porze dnia czytasz najchętniej?
Rano. Przed pracą. Wstaje sobie godzinkę wcześniej, robię śniadanko, kawusię, zakałapuckuję się w kordełkę i czytam.

Jaki rodzaj książek najchętniej czytasz?
Generalnie to czytam wszystko :). A najchętniej...hmmm... ciężko powiedzieć, bo to zależy od nastroju. Ostatnio mam ochotę na prozę dokumentalną- reportaże, biografie, listy.

Nie lubię poradników, ale wszystko co związane z tzn. literaturą piękną- łykam jak młody pelikan.

 Jaką książkę ostatnio kupiłaś/dostałaś? 
„Wystarczy" Wisławy Szymborskiej.

 Co czytałaś ostatnio?
Staram się czytać jedną książkę naraz, ale tym razem złamałam zasadę i czytałam „Tajny dziennik" Mirona Białoszewskiego, a w tzw. międzyczasie podczytywałam „Nowe lektury nadobowiązkowe" Wisławy Szymborskiej".


 Co czytasz obecnie?
„Człowiek Miron" Tadeusz Sobolewski

 Używasz zakładek czy zaginasz ośle rogi?
Jestem przewrażliwiona na punkcie dbałości o książki. Zabiłabym za zaginanie rogów. Dlatego każda książka ma u mnie swoją zakładkę.

 E-book czy audiobook?
Nie potrafię sie skupić na audiobookach, a e- booków nie miałam okazji testować. Jestem jednak zwolenniczką papieru.

 Jaka jest Twoja ulubiona książka z dzieciństwa?

Astrid Lindgren „Dzieci z Bullerbyn"

 Którą z postaci literackich cenisz najbardziej?
Hmmm, jest ich trochę. Na pewno Lesio, ale uwielbiam też Szwejka, Kubusia Fatalistę, Sanczo Pansę, Joannę z książek Chmielewskiej, Pippi, Kubusia Puchatka.

A tymczasem moi mili taka piękna niedziela zagląda mi przez okna. Miłego weekendu życzę i zostawiam Was z piosenką, która ostatnio mnie mocno pozytywnie nakręca.

30 dni z książką i kilka słów o Mironie

Dzień 26 - książka, którą chciałabyś przeczytać, a jeszcze nie jest napisana

Tyle książek już napisano, że i tak mi życia nie starczy, by przeczytać to, co bym chciała przeczytać. Dlatego nie myślałam o publikacji, która jeszcze nie została napisana, a którą bym chciała przeczytać.

Od momentu wydania „Tajnego dziennika" Mirona Białoszewskiego cały czas prześladuje mnie widmo poety. Teraz czytam książkę Tadeusza Sobolewskiego „Człowiek Miron", a niedawno obejrzałam film Andrzeja Barańskiego „Parę osób, mały czas". I powiem Wam, ze mam niemały problem z Mistrzem Mironem. Dwie publikacje, film- trzy różne portrety. Czytając „Tajny dziennik" miałam wrażenie, że Białoszewski był osobą raczej skromną, unikającą ludzi, nieco ekscentryczną, ale nie narzucającą się. W żaden sposób nie wydał mi się gburowaty, mrukliwy, porywczy i strasznie egoistyczny- a taki właśnie wydaje się być w filmie Barańskiego. Po obejrzeniu  „Parę osób, mały czas" znielubiłam go, bo został tam ukazany jako człowiek, który uważa, że wszystko się mu należy, jakby był pępkiem świata. Wykorzystywał Jadwigę Stańczakową- swoją niewidomą przyjaciółkę i nawet nie potrafił okazać wdzięczności za to co dla niego robiła.  Z kolei Sobolewski wystawia Mironowi pomnik, wyrzuca go pod niebiosa, zachwyca jego talentem- to mnie nieco niepokoi i nie bardzo przekonuje, ale z drugiej strony to subiektywny portret, więc sobolewski ma prawo do przedstawienia czytelnikowi „swojego" Mirona. Dla mnie jest on zbyt papierowy, zbyt nierealny. Jaki więc zatem byłeś Mironie?

30 dni z książką. Dzień 25 - ulubiona autobiografia/biografia

Magdalena Grzebałkowska „Ksiądz Paradaoks. Biografia Jana Twardowskiego"

Lubię zaglądać do tej książki, bo wtedy mam wrażenie, jakbym siadała na ławeczce obok księdza Janka i z nim rozmawiała. Madzia Grzebałkowska nie znała wcześniej Poety i pisząc tę biografię  na oczach czytelnika odkrywała różne ciekawostki z życia Twardowskiego. Miała też do swojego bohatera dystans. Poza tym nie jest to sucha biografia, ale napisana z sercem historia jednego z najmilejszych mej duszy pisarza

Majowy rozkład jazdy

Co roku, 1. maja we Wrocławiu zbierają się na rynku gitarzyści z całego kraju, by wspólnie odegrać na tysiącach gitar przebój Jimiego Hendrixa "Hey Joe". Po biciu rekordu na Wyspie Słodowej są koncerty. W tym roku zagra zespół Europe. Pamiętacie to?

Nie żebym była fanką i się zasłuchiwała utworami Europe. Tak naprawdę kojarzę tylko ten hicior. Ale co tam, boooo...WYGRAŁAM BILET :))))) No to mam nie iść? Bo nie znam? A to poznam :)))).

I tak mi się pięknie sezon koncertów plenerowych otwiera.

A już 03.05. majówka we Wrocławiu i wystąpią Strachy na Lachy, Nosowska, Perfect i Illusion. Na to się wybieram.

A 10.05. juwenalia i darmowe koncerty :)))) Mmmm, jak ja to lubię :) I sobie będę skakać przy Fiszu, Hurcie, Vavamuffin, Happysad, Bednarku i EastWest Rockers :)

No. To sezon koncertowy uważam za otwarty :)

30 dni z książką. Dzień 24 - książka, która okazała się jednym wielkim oszustwem

Dziś krótko, zwięźle i na temat: nie ma takiej książki.

30 dni z książką. Dzień 23- ulubiony romans

Choderlose de Laclose „Niebezpieczne związki"

                 

W XVIII wieku, gdy została wydana, wywołała niemały skandal obyczajowy. Laclos stworzył złożone postaci i do tego wrobił je w taką intrygę, że czytałam to z zapartym tchem.

Andrzej Stasiuk "Grochów"

Literatura często jest formą autoterapii. „Grochów” Andrzeja Stasiuka to właśnie taka książka, to próba zmierzenia się z przypadkiem, który spotka każdego z nas: „Bo to w końcu przychodzi. I to tak jakoś szybko i zwyczajnie, jakby zawsze było obok” wyznaje na okładce autor. Najnowsza książka Andrzeja Stasiuka jest o śmierci, samotności i o świecie, który robi się coraz większy, bo nas robi się coraz mniej.

Do przeczytania całej recenzji zapraszam na stronę e-czaskultury. 

30 dni z książką. Dzień 22 - ulubiona seria wydawnicza

No jest ich kilka :)

Wydawnictwo Czarne-  seria reportaż.

Wystarczy mi, że w tej serii ukazują się książki Tochmana i Hatzfelda. Dzięki tej serii poznałam wiele ciekawych nazwisk i zaczęłam rozczytywać się w reportażach. Wiem, że jak sięgnę po książki z czarnego, to na reportażu się nie zawiodę.

Wydawnictwo W.A.B. :

- seria z miotłą - prezentuje wartościowe dzieła tzw. literatury kobiecej, ale nie jakieś romansidła, czy lekkie czytadła, ale książki, które pobudzają szare komórki i poruszają niekiedy kontrowersyjne tematy

- seria fortuna i fatum - najlepsza seria biograficzna w naszym kraju

                                

Wydawnictwo Świat Książki- seria Nowa Proza Polska

W tej serii ukazał się m.in. Witkowski, Pilch, Gretkowska, Głowacki- mi to za rekomendację wystarczy.

Wydawnictwo Znak - Proza
Ukazują się tutaj książki moich ulubionych pisarzy, m. in. Sieniewicza